3 dagar enn

Síðasti vinnudagur er eftir 3 daga og þá taka við ný ævintýri. Úff, vonandi er ég þó ekki að gera stór mistök, en ég veit það aldrei nema að þora að stökkva í djúpu laugina, þannig er lífið. Það verður erfitt að skilja við alla vinina og það góða fólk sem hér er, og þennan góða bæ, og þennan skemmtilega og fjölbreytta vinnustað. En ég er búinn að gera upp hug minn, ég ætla að freista gæfunnar, ævintýri skal það vera. Ég er að minnsta kosti ekki að taka mikla áhættu miðað við hvað ég var með í laun, þau verða að minnsta kosti ekki mikið lægri annars staðar. Um helgina fer ég á ættarmót á Hólmavík og á sunnudaginn bruna ég svo í bústað við Úlfljótsvatn og verð þar með fjölskyldunni (allavega flestum úr henni, það á eftir að koma í ljós), það verður fjör! Svo ætla ég að eyða smá tíma í Reykjavíkinni til að hitta vini og fleiri ættingja! ...og á meðan á öllu því stendur verð ég sækjandi um störf og vinnandi í því að selja bílinn minn og kaupa nýjan (notaðan þó, vitanlega!), en ég er nú þegar búinn að búa til auglýsingu fyrir bílinn minn á síðunni Bland.is. Í dag eftir vinnu mætti mér hitaveggur er ég gekk út af vinnustaðnum, en það var 21 stigs hiti, sól og nánast blankalogn úti, ekki slæmt það!

Næsta stopp: Hólmavík

Nú er um að gera fyrir mig að pakka niður tölvunni strax eftir þessa færslu og vera búinn að pakka öllu öðru líka svo ég geti brunað til Hólmavíkur strax eftir vinnu á morgun. Hamingjudagarnir eru semsagt núna um helgina, alveg satt í þetta sinn!! Ég var þó sannarlega ekki kyrr um síðustu helgi þó ég hafi haldið að hamingjudagarnir á Hólmavík væru þá, heldur fór ég í 1209 km rúnt frá Sauðárkróki til Bíldudals í gegnum Patró og Tálknó, svo til Ísafjarðar og loks til baka á Krókinn með stoppi á Hólmavík.

Ég er alveg kominn á þá skoðun að Bíldudalur sé í fallegasta bæjarstæði á Vestfjörðum, ef ekki á landinu öllu. Þvílík fjallafegurð allt um kring, og skjólið sem fjöllin veita og hafið og fuglarnir, húsin og bara allt! Og þar verða mörg atvinnutækifæri í framtíðinni svo hver veit hvað gerist hjá manni. En þó held ég að það sé líklegra að ég haldi mig 100% við það að komast á Ísafjarðarsvæðið því að þar eru svo miklu fleiri möguleikar og bærinn auðvitað miklu stærri og minna einangraður (þó það hjálpi Bílddælingum reyndar mjög mikið að það sé áætlunarflug þaðan til Reykjavíkur, eins og er á Ísó).

Ég myndi svo segja að Ísafjörður sé í næst fallegasta bæjarstæðinu og bærinn sjálfur sá fallegasti að mínu mati! Þarna er allt til alls; lágvöruverðsverslun; sérverslanir; þjónusta af ýmsu tagi; bíó; menning (t.d. Aldrei fór ég suður!); gamall, gróinn og sjarmerandi miðbær; skólar á öllum menntunarstigum; góðar flugsamgöngur og malbik alla leið til Reykjavíkur (en reyndar brjálæðislega löng akstursleið, en ég hef gaman af því að keyra og svo er Hólmavík á miðri leið!) og veðursæld í skjóli fjallanna og alvöru snjór á veturna en ekki bara slydda!

Eini mínusinn við Ísó fyrir mig er að sundlaugin þarna er innilaug með bara einum litlum heitum potti og það er dýrt í sund, en  það er þó hægt að komast í flottari laug í Bolungarvík skilst mér, og svo er alveg frábær útisundlaug með þægilegum heitum pottum á Suðureyri sem er bara örstutt frá með bíl. Ég kom einmitt við á Suðureyri og skellti mér í pottana, en bærinn er sá eini sem hefur hitaveituvatn á Ísafjarðarsvæðinu.

Það verður svolítið erfitt að segja skilið við vinina sem ég hef eignast á Króknum og að þurfa að byrja á byrjuninni að kynnast fólki á nýjum stað. En þetta er þó mun léttara fyrir mig en flest annað fólk því að ég er einfari í eðli mínu og kann mjög vel við einveru annað veifið, ég meira að segja þarfnast hennar. Þó ég elski að eyða tímanum með fjölskyldunni og vinum mínum (og þeir skipta mig líka öllu máli í lífinu, bara svo það sé alveg klárt), og ég muni ávallt ferðast mikið til að hitta þá sem ég hef flutt í burtu frá, þá líður mér yfirleitt mjög vel einum í heilu dagana án félagslífs. Ég fæ mikið út úr félagsskap sem ég fæ á vinnustöðum og svo vindur sá félagsskapur alltaf upp á sig og færist út fyrir vinnustaðinn og áður en maður veit af er maður kominn með góða vini, hvar sem maður plantar sér niður.

En nú er nóg komið af pælingum í bili. Best að fara að pakka niður, það verður fjör á morgun. Allir að mæta á hamingjudaga um helgina, sjáumst þar.

Uss, kjáni ég

Hamingjudagarnir eru víst ekki næstu helgi heldur þar næstu helgi. Ég er alveg ótrúlega klár á dagatalið eða hitt þó heldur. En jæja, ég get beðið í viku. En það er svo gott veður að mig langar samt að fara eitthvert svo ég held að fyrst ég var svona ruglaður þá taki ég bara Vestfjarðahringinn í staðinn. Ég veit að það er alveg hrikalega dýrt og ég meira að segja hætti við það síðustu helgi vegna kostnaðar, það fer alveg 20 þúsund kall í bensíni í þetta enda eru þetta þúsund kílómetrar takk fyrir (Krókurinn - Vestfirðir - Krókurinn)... Eeen ég bara get ekki haldið aftur af mér lengur. Mig langaði mjög á Ísó í fyrra en komst ekki vegna peningaleysis svo ég skal komast þangað í sumar. Og ef heppnin er með fæ ég kannski vinnu þar í ágúst og þá get ég verið þarna endalaust.

Hamingjan framundan

Hamingjan sanna!! Nú eru Hamingjudagar á Hólmavík framundan næstu helgi og það verður gott að komast loksins aftur í heimsókn til Hólmavíkur, en skrítið að sjá ekkert hús í Höfðagotu 5. Búið er að rífa húsið en það varð ónýtt í brunanum þó það hafi ekki brunnið til kaldra kola. Svona er allt breytingum háð, eins og til dæmis það að það stefnir í að ég muni ekki flytja á Hólmavík aftur til að búa þar til frambúðar, eins og ég hélt að myndi gerast á endanum. Þess í stað er ég nú hér á Króknum að sækja um störf á Vestfjörðum en ég hef hingað til sótt um á Ísafirði og á Bíldudal en þar er mikil og spennandi uppbygging í gangi í áður deyjandi þorpi. Báðir staðirnir eru ægifagrir og ég er búinn að finna það loksins hjá sjálfum mér með dvöl minni hér á Króknum að ég vil helst hvergi annars staðar búa en á Vestfjörðum eða á Ströndum, þó ég hafi yfir engu að kvarta hér (nema laununum á vinnustaðnum mínum!). Þetta verður skemmtileg helgi og ég ætti að hafa efni á bensíninu yfir á Strandirnar því mér hefur þótt ótrúlegt sé verið boðið yfirvinna í tvo daga í röð og það stefnir í þann þriðja á morgun. Ég er líka búinn að skrá bílferðirnar mínar á samferða.is sem ég er nýbúinn að uppgötva að er algjör snilld til að spara peninga og jafnvel fá skemmtilegan félagsskap í leiðinni. Ég var svo að lesa að Bíldudals grænar baunir eru haldnar helgina á eftir Hamingjudögunum svo það er alveg spurning að rúlla þangað þá, sérstaklega í ljósi þess að hátíðin sú er aðeins haldin annað hvert ár. Vill einhver koma með? En jæja, nú verð ég að fara að sofa, meira síðar.

Hress gestur og rafmagnsfjör!

Frábært, æðislegt. Loksins fékk ég gest , þann fyrsta úr fjölskyldunni síðan ég flutti hingað norður fyrir sex mánuðum. Og hann kom með ,,stæl!'' Bergþór Njáll mætti galvaskur með flugi klukkan sex að kvöldi á föstudaginn síðasta. Það munaði litlu að ég yrði of seinn að sækja hann því að Applausinn minn heldur áfram að plaga mig með fleiri og fleiri bilunum, rétt eins og hann viti að ég hyggist selja hann og að hann sé að reyna að koma í veg fyrir að fara til nýs eiganda. En ég vil ekki drepa fólk úr leiðindum sem hefur ekki áhuga á þessu bílaveseni sem er að gera mig gráhærðan svo að ég er búinn að setja þann pakka hérna neðst í færsluna, ég bara varð að fá útrás ! En allavega. Við áttum óborganlega helgi, við grilluðum saman, drukkum öl, rúntuðum um stórt svæði og gerðum margt fleira skemmtilegt. Á laugardaginn fórum við að Grettislaug en þar er afar fallegt. Þar eru brött og formfögur fjöll, bjarg skammt frá sem steypist út í sjó, Drangey örstutt frá og mun tignarlegri en frá Króknum, hestar og önnur dýr á svæðinu og svo auðvitað laugarnar sjálfar (hin náttúrulega Grettislaug og Jarlslaug). Við fengum leyfi til að grilla á staðnum og fengum lánað grill, borð og allt og við grilluðum svínarif sem var auðvitað engin leið að borða nema með höndunum, sem var bara þægilegt. Svo eyddum við löngum tíma í laugunum sem voru vel heitar. Ég dýfði fæti í sjóinn en hann var allt of kaldur ennþá svona snemma í júní, ja ég lagði allavega ekki í þetta að sinni. Svo var haldið til baka á Krókinn (bíllinn hrökk í gang sem betur fer) og fengið sér smá öl. Sunnudagurinn fór aðallega í leti og stuttan útsýnisrúnt upp í skíðabrekkuna við Tindastól og svo meiri leti! En nú voru góð ráð dýr, bíllinn náði að afhlaða sig á örskömmum tíma á meðan við vorum inni og brósa vantaði far til baka út á flugvöll. Ég náði sem betur fer að hlaða geyiminn í nokkrar mínútur og svo tók ég sénsinn að skemma kannski hleðslutækið mitt (sem ég er nýbúinn að kaupa dýrum dómum) og ræsti bílinn með tækið ennþá tengt, og það tókst án skemmda svo að allt endaði vel og brósi komst út á völl í þessa pínulitlu flugvél sem þjónustar Krókinn (öfund!).

 

Varúð, ekki lesa lengra ef þér leiðist bílaröfl!

 

Þessa einu helgi sem Bergþór Njáll var í heimsókn fékk ég start frá þremur ólíkum manneskjum og ég fékk aðstöðu til að hlaða geyminn yfir nótt hjá þeirri fjórðu og kann ég öllum þökk fyrir. Stóra vandamálið með bílinn minn í dag er þetta rafmagnsvesen og ég veit aldrei hvenær bíllinn fer í gang og hvenær ekki. Til að bæta gráu ofan á svart þá er bilaður hitamælir sem á að sjá til þess að sprengihólfin fái rétta bensínblöndu við ræsingu eftir því hvort það er kalt eða heitt úti. Bíllinn fær því oft ranga blöndu og fer ekki í gang fyrr en kannski í annarri eða þriðju tilraun, en þá er ég oft búinn að klára af rafgeyminum og næ ekki að ræsa vélina. Vandamálið stafar af afhleðslu einhvers staðar í öllu rafkerfinu og ég er ráðalaus og hef ekki hugmynd um hvaða vír er að leka allri orkunni. Ég hef meðal annars aftengt allar hurða- og skottperur en það bætti málin ekkert, en það var ekki fyrr en ég hafði skipt um rafgeymi og vandamálið hvarf samt ekki sem ég varð 90% viss um að ég hefði rétt fyrir mér með að þetta væri afhleðsluvandi. Ég hafði alltaf aftengt gamla geyminn eftir hverja ökuferð eftir að ég sá að það að aftengja allar hurða- og skottperur virkaði ekki. Nú var nýji geymirinn kominn í svo ég hætti að aftengja eftir hvern akstur. En eins og fyrr segir var nýji geymirinn skyndilega hleðslulaus í fyrsta sinn á ögurstundu þegar ég var að verða of seinn að sækja Bergþór Njál. Á laugardaginn datt okkur brósa í hug að athuga hvort það væri nóg vatn á nýja geyminum... og við fórum að fikta í honum sem endaði með að núna er ég líklega búinn að skemma geyminn þannig að nú er ekki nóg með að bíllinn afhlaði geyminn ef geymirinn er tengdur við hann, geymirinn sjálfur er farinn að afhlaðast þó hann sé ótengdur, og gerir það bara tvöfalt hraðar tengdur. Nú verð ég semsagt að gefa bílnum start í hvert sinn sem ég þarf að nota hann (eða hlaða geyminn yfir nótt), og ég þori varla að slökkva á bílnum fyrr en ég er aftur kominn heim. Já, í stuttu máli verð ég að henda skrjóðnum á verkstæði og láta finna út úr þessu, (og skipta um öxulhosu og laga pústið, bæði nýbilað) og jafnvel kaupa nýjan geymi! Argh, ég er nýbúinn að þurfa að eyða tugum þúsunda í að láta hjólastilla bílinn (svo dekkin étist ekki upp), fara með hann í skoðun, láta laga erfiðan bensínleka, kaupa föt (sem hefur setið á hakanum síðan áður en ég fór í FB svo ég átti engin heil föt eftir og ég bara varð að versla!) og fara í nauðsynlega tannlæknaferð . Semsagt, von mín um að geta skipt um bíl er að verða að engu því að í stað þess að geta safnað uppí er ég kominn í mínus aftur og ég mun enda á núlli í gróða þegar ég sel þetta kvikyndi! Já, ég var of seinn að skipta.

Júní mættur!

Það er heldur betur orðið bongó núna. Það er farið að vera hlýtt dag eftir dag og snjórinn í fjöllunum bráðnar ógnar hratt þó af nógu sé að taka ennþá reyndar. Ég er búinn að ganga tvisvar á Molduxa, 706  metra fjall sem Sauðárkrókur stendur við (ásamt fjallinu Tindastóli, sem er mun frægara fjall og hærra) og ég er kominn með ferðasýki þó ég sé að reyna að halda aftur af mér eins og ég get til að halda í peningana. Margir vinir mínir eru nýbúnir í prófum og því eflaust ferðasjúkir líka svo ég er vongóður um að rekast á einhverja von bráðar. Við hengdum þorskshausa upp í hjalla til þurrkunar í síðasta sinn í dag í skreiðinni. Það var vissulega mjög forvitnilegt að prófa þessa vinnu og jafnvel gaman á köflum, sérstaklega í góðra manna hópi og í góðu veðri, en ekki á ég eftir að sakna þessarar vinnu að öðru leyti, enda er þetta þungavinna sem er unnin í alls kyns veðri (jafnvel snjóbyl) og maður er með slorið um sig allan, jafnvel í andlitinu. Ef ég hætti hjá Fisk þegar stoppið hefst, sem er lang líklegast, þá eru bara um fimm vikur eftir hjá mér og þá held ég á vit nýrra ævintýra, og satt best að segja þá veit ég enn ekki hvort ég enda á Ísafirði eins og mig langar mest til, eða ég sný aftur á Hólmavík, fer eitthvað allt annað eða fæ jafnvel aðra vinnu hér á Króknum og þá fer ég ekki fet! Þetta veltur allt á því hversu heppinn ég verð með að fá vinnu en ég er opinn fyrir flestu svo lengi sem ég er að vinna mig upp á við á einhvern hátt (eitthvað af þessu eða allt: betri laun, óskastaðsetning, húsnæði sem kostar ekki annan handlegginn, matur í hádeginu, kvöldskóli eða aðrir námsmöguleikar, lágvöruverðsverslun!) Ekki á morgun heldur hinn skrepp ég til Akureyrar í segulómskoðun en þá tekst vonandi að greina hvað er að hrjá mig í höndunum, en greiningarferlið er búið að taka ansi langan tíma. Svo lengi sem ég þrjóskast við en gefst ekki upp á heilbrigðiskerfinu þá hefst þetta á endanum og vonandi á þessu ári. Jæja, ég sé að ég er búinn að skrifa hér í belg og biðu án þess að hafa greinaskil á milli (já ég veit, leti! En ég bloggaði þó ) svo það er best að stoppa núna, ég hendi inn fleiru við tækifæri!

E.S. Ég var að lesa að Hermann Gunnarsson er látinn. Ég á eftir að sakna þess að heyra í honum eða sjá hann í fjölmiðlum. Hann var sannarlega frábær maður, hláturmildur og með hjartað á réttum stað og góð fyrirmynd á svo margan hátt. Mamma mín gerðist svo fræg í vetur að vera í þættinum hans á Bylgjunni í smá stund þar sem hún tók þátt í spurningakeppni ásamt annarri konu og stóð sig auðvitað með glæsibrag og ég get ímyndað mér að það hafi verið gaman að tala við Hemma í eigin persónu. Enginn getur komið í annars stað en allir hafa víst sinn tíma á jörðinni og hans spor á heiminn munu ekki hverfa sem betur fer.

Það sem er að frétta ákkúrat núna

Hvað segist? Þessa stundina er ég staddur í Reykjavíkinni, en ég verð þar fram á mánudagskvöld. Ég fer nefninlega til tannsa á mánudaginn og þar sem ég er enn hjá tannlækni í Reykjavík og hef ekki haft fyrir því að finna mér nýjan úti á landi (kannski aðallega af því að ég hef enn ekki sest að varanlega neins staðar) að þá ákvað ég bara að nota þetta sem góða afsökun fyrir því að taka mér einn frídag frá vinnu og fá þannig einn virkan dag í höfuðborginni til að stússast. Loks verður jaxlinn, sem fylling brotnaði úr, sem var sett í hann, eftir áreksturinn sem ég lenti í sem farþegi fyrir all mörgum árum, lagaður á ný! Já, löng lýsing, en semsagt þá losnaði fyllingin þegar ég var að tyggja karamellu sem ég fékk úr páskaeggi fyrir um 14 mánuðum síðan, og ég hef ekki haft efni á að láta laga þetta fyrr en nú, því að nú er ég ekki lengur fátækur námsmaður, allavega í bili. Í frekara nám verður stefnt á endanum, bara spurning um góða tímasetningu og fjárhag fyrst. Bæði pabbi minn og Sindri eiga afmæli á mánudaginn sem gerir það enn skemmtilegra að geta verið í Reykjavík þann dag, en Sindri hélt reyndar upp á afmælið sitt núna á laugardaginn með bekkjarafmælisveislu sem lukkaðist bara vel hér í Blöndubakkanum. Ég gæti skrifað um svo margt fleira sem hefur gerst eða er að fara að gerast hjá mér, en ég læt það bíða því ég er farinn að geyspa ótæpilega en mér fannst samt að ég yrði að drattast til að skrifa eitthvað hérna því ég er búinn að vera allt of latur á netinu undanfarið. Það er ekki að ég hafi ekki kíkt á netið af og til, ég hef bara varla sést tengdur neins staðar, hvorki á fésbókinni né annars staðar og hef ekkert skrifað. Ég hef nefninlega átt erfitt með svefn í meira en viku og það hefur bitnað á afköstum eftir vinnu, en ég hef rétt svo eldað ofan í mig en annars verið hálf dottandi allan daginn. Samt hef ég aldrei náð góðum svefni fyrr en í gærnótt. Það er vonandi að ég noti næstu tvo daga vel, en það er líklega best að fara að sofa núna svo ég skemmi ekki svefnmynstrið enn á ný. Góða helgi öll og meira síðar!

Sumar, sumar :)

Loksins, loksins, það er komið eitthvað sem líkist sumarveðri. Það var sól, nokkuð hlýtt og næstum logn á Króknum í dag (17. semsagt) og það er spáð góðu veðri um helgina. Nú eru allir á faraldsfæti um hvítasunnuhelgina og sumir jafnvel að fara í fyrstu útilegu sumarsins, en ég fer nú ekki langt held ég því ég verð að standa mig í stykkinu fyrst ég komst upp fyrir núllið. Ég hefði alveg verið til í að skjótast til Reykjavíkur og horfa á Evróvisiónið með fjölskyldunni og kíkja svo í partí hjá vini mínum sem ég veit að verður haldið! En ég á erindi suður um næstu helgi, þá fer ég loks til tannsa á mánudeginum og fyllt verður í jaxlinn þar sem stykkið losnaði er ég aulaðist til að tyggja karamellu sem var í páskaegginu mínu um þar síðustu páska. Nú hef ég efni á viðgerðinni öfugt við þegar þetta gerðist, en þá var ég auðvitað enn í FB og fátækur námsmaður, ekki það að ég sé orðinn ríkur núna hehe. Ég ætti að halla mér aðeins núna, þetta gæti orðið spennandi útivistarhelgi hjá mér hér fyrir norðan því að þó ég fari ekki suður þá er ekkert sem segir að ég kíki ekki í einhvern nágrannabæinn til tilbreytingar. Mig hefur t.d. lengi langað að rúnta á Sigló og Ólafsfjörð. En svo gæti líka verið að ég skelli mér í fjallgöngu, enda loksins komið frábært gönguveður.

Vikan í stuttu máli

Lífið er sannarlega ekki alltaf sanngjarnt. Haraldur frændi minn og Vala áttu von á barni í sumar, en því miður fæddist það nokkrum vikum of snemma. Gabríel Freyr Haraldsson lést um tvem vikum eftir að hann kom í heiminn, næstum alveg fullskapaður, fallegur drengur. Þau skýrðu hann daginn áður en hann kvaddi. Ég fór suður eftir vinnu á þriðjudaginn síðasta og fór í sorglega en fallega jarðarför á Akranesi daginn eftir á sólríkum degi. Þetta er í annað sinn sem þetta gerist og þau eru hetjur að komast í gegnum svona áfall tvisvar. Vonandi gengur þeim allt í haginn framvegis. Fyrst ég var kominn suður og það var frídagur á fimmtudaginn (sem var reyndar færður yfir á föstudaginn í vinnunni) þá tók það því ekki og borgaði sig ekki, að fara aftur norður bara til að vinna í einn dag og koma svo aftur suður til að vera yfir helgina, þannig að ég ákvað bara að missa úr tvo vinnudaga og var í fimm daga fyrir sunnan. Eftir smá yfirferð á bílnum með pabba þá kom ég Applausinum í gegnum skoðun, sem ég bjóst nú ekki við að myndi heppnast, en þetta þýðir að ég get farið að huga að því að setja hann í sölu. Ég náði að hitta fullt af ættingjum og vinum, fór í bíó með frænku minni og fór með mömmu og Sindra í golf en brósi er kominn með mikinn golfáhuga, skemmtilegt nokk, og fær ágætis útrás við að slá kúlurnar hverja á eftir annarri. Ég læt þetta duga í bili, hafið það sem allra best.

Vetur konungur neitar að fara

Þá er kominn maí og með þeim mánuði kviknar von um að nú fari veturinn að gefa eftir fyrir sumrinu. Enn sjást þó engin merki um það hér á Króknum að það sé að koma sumar, ef birtan er undanskilin. Það snjóaði í dag og var skítkalt úti og þó ég hafi yfirleitt lítið á móti vetrinum er ég alveg kominn með nóg í bili. Ég verð að þrauka í eina til tvær vikur í viðbót, þá hlýtur þetta að fara að koma. Ég get farið að gleðjast yfir öðru á meðan ég bíð, en það er það að ég er loksins að verða laus við mínusinn í fjármálunum. Á næstu 1-2 vikum verð ég hættur að nota yfirdráttarheimildina og þá get ég loks farið að safna, en það er betra að eiga einhverjar krónur ef ég ætla að reyna að skipta um bíl, sem er löngu orðið tímabært, eða ef ég verð heppinn og fæ vinnu á Ísafirði en kemst ekki strax í hentugt húsnæði, þá er betra að hafa úr einhverju að moða.

Ég hafði það gott á baráttudegi verkalýðsins og notaði frídaginn í afslöppun og eins í breytingar á herberginu mínu, svo það má segja að ég hafi skipt deginum í tvennt. Ég reisti gestarúmið við á langhliðinni til að stækka gólfplássið hjá mér, en þetta lítur samt snyrtilega út því ég tók lappirnar af og hef teppi yfir og rúmið mitt liggur upp við, þannig að það er komið með bak og virkar því eins og sófi líka. Svo ef ég fæ gest yfir nótt þá er minnsta mál að leggja aukarúmið niður á meðan á heimsókninni stendur.

Það er áhugaverð helgi framundan því vinnufélagi minn ætlar að plötusnúðast á veitingastað einum í miðbæ Króksins á laugardaginn, en staðurinn verður þá væntanlega í kráarbúningi á  meðan. Náungi þessi er frá Ástralíu en flutti hingað með íslenskri konu sinni og er víst flinkur trommari, en hann mun hvíla kjuðana í þetta sinn og spila í staðin sálar, funk og hip hop tónlist eða eins og hann orðar það sjálfur á fésbókarviðburðinum fyrir kvöldið: ,,Come listen to some decent tunes and drink."