Orðinn íbúi á Suðureyri við Súgandafjörð

Hér er ég staddur, í herbergi á Suðureyri, og velti því fyrir mér hvort ég gerði rétt, hvort ég er að fara að græða á flutningnum frá Sauðárkróki, eður ei. En ég hef samt sterka tilfinningu fyrir því að svo verði með tímanum. Þetta verður erfitt fyrst um sinn, að þurfa að byrja upp á nýtt að kynnast fólki, eignast nýja vini og venjast nýrri vinnu og umhverfi... en ég er dolfallinn fyrir Vestfjörðum svo að þó ég myndi ekkert græða meira fjárhagslega á flutningnum en það að eiga heima á Vestfjörðum (sem verður samt pottþétt raunin) þá á ég eftir að verða ánægðari hérna og geta sleppt ferðalögum í smá tíma á meðan ég er að safna pínulítið næstu þrjá mánuðina að minnsta kosti.

Ég er nokkuð heppinn með herbergið hérna get ég sagt ykkur. Það er næstum jafn stórt og herbergið á Króknum, en það er á jarðhæð (ég þurfti að ganga upp brattan stiga á Króknum) og bara eins og tíu skref frá sjoppunni og tuttugu skref frá sjónum og í svona 2-3 mínútna göngufjarlægð frá vinnunni. Svo er ég með þvottavél og þurrkara hérna sem ég var ekki með á Króknum (það var hryllilegt að handþvo, ég tek ofan fyrir forfeðrum okkar að hafa staðið í þessu!) og reyndar ekki eigið herbergi með sturtu og klósetti en sturta og klósett þó (að sjálfsögðu). Eldhúsið er svo alveg þokkalegt, með öllu því helsta: rafhellum, örbylgjuofni og grilli en reyndar engum bakaraofni, og svo eru ísskápar en ég sé samt fram á að ég muni vilja kaupa mér eigin lítinn ísskáp með frystihólfi til að setja inn í herbergið mitt.

Í framhaldi af fyrri færslu get ég sagt frá því að ég lét verða af þessu... ég keypti Súbarúinn og dýrka hann í botn! Þvílíkur munur á bílum... að keyra hann, hvað hann er stöðugri á veginum, kröftugur, cruise control, engin rúða biluð eins og á Daihatsúinum, það er miklu meira pláss, fjórhjóladrif!!.. og ýmislegt fleira. Applausinn var ágætur á meðan hann entist, og hann var með sál, en það var löngu kominn tími á skipti.