Er svo hamingjusamur núna

Ó já, ég er kominn með kærustu . Ég var svo heppinn að vera kynntur fyrir yndislegustu konu sem hægt er að hugsa sér, á jólahlaðborði hér á Suðureyri í desember. Hún heitir Sunna og á eina litla stelpu. Eitt leiddi af öðru eftir hlaðborð þetta og þann 29. janúar vorum við orðin það hrifin að það var ekkert annað í stöðunni en að byrja bara saman! Nú er orðið langt síðan ég bloggaði síðast en það er bara mikið búið að vera að gerast hjá mér undanfarinn mánuð og margt að breytast, augljóslega. Það er semsagt bara allt gott að frétta af mér og nú held ég að lífið geti bara orðið betra og betra!! Meira síðar og sjáumst hress.

Þorrablót á Hólmavík :D

Nú er þorrablótið á Hólmavík að bresta á á laugardaginn, og að sjálfsögðu mæti ég, svona fyrst ég er í nógu góðum málum fjárhagslega til þess núna. Svo er veðrið líka upp á sitt besta þessa dagana! Ég veit að ég hef verið slappur að blogga undanfarna daga en ég hef mínar ástæður, það er bara búið að vera fullt að gera bæði í vinnunni sem utan hennar, og margt að breytast hjá mér. Meira um það síðar samt því núna þarf ég að fara að sofa svo ég verði ferskur í akstrinum á morgun eftir vinnu. En eins og ég segi, alvöru færsla er á næsta leyti, þangað til, sjáumst! Og verið hress!!

Rútínan byrjuð

Þá er allt komið í gamla farið á ný eftir jólin og áramótin, en með smá breytingum þó til hins betra. Ég vakna um sexleytið, byrja að vinna klukkan sjö og vinnudagarnir eru yfirleytt það langir að ég hef 2-3 tíma til að borða og gera allt annað eftir vinnu áður en ég fer aftur að sofa. Þess vegna þýðir ekkert slugs eftir vinnu, heldur reyni ég að vera snöggur að borða og ganga frá svo ég geti látið tvö af áramótaheitunum mínum rætast: að hreyfa mig í minnst 20 mínútur á dag og læra svo spænsku í klukkutíma áður en ég fer upp í rúm að lesa og reyna að sofna. Ég reyni líka að komast reglulega í heita pottinn því það er einfaldlega varla til neitt himneskara en að liggja í heitasta pottinum með lokuð augun í þessu eilífa myrkri og kulda á veturna, hvað þá eftir langan dag. En líklega mun ég ekki hafa tíma fyrir pottana nema um helgar, maður gerir nú ekki allt á 2-3 tímum, en hver veit.

Nú hugsa ég mikið um næsta haust því ég vona svo innilega að ég komist í FB á ný til að klára þessar síðustu ellefu einingar sem ég á eftir til stúdentsprófs. Eftir það byrja hlutirnir fyrir alvöru að verða spennandi því þá fer ég loksins að sérhæfa mig í verknámi sem ég virkilega hef áhuga á. Því verður vonandi lokið í kringum árið 2016-17 og þá finn ég mér, ef heppnin er með, mína fyrstu vinnu sem býður upp á hærra tímakaup en það lægsta sem vinnuveitandi kemst upp með að greiða. Ég er svolítið spenntur fyrir þeirri hugmynd að plata einn eða tvo af bræðrum mínum, eða einhverja vini nema hvort tveggja sé, til að leigja með mér íbúð í Reykjavík þegar ég sný þangað í námið því ég ætla í þetta sinn að finna mér aukavinnu svo ég komist loks í mína eigin íbúð. Ég verð að segja eins og er að ég er orðinn hundleiður á að kúldrast þetta endalaust í leiguherbergjum hingað og þangað og ég er nú bara orðinn allt of gamall til að flytja enn á ný í foreldrahús. Jæja, ég læt þetta duga af mér í bili, hafið það gott!

Jólin

Dvöl mín hér í Reykjavík hefur verið yndisleg og ég hef notið þess að vera í faðmi fjölskyldunnar. Ég datt niður á nokkrar góðar gjafir til að gefa fjölskyldunni á flakki mínu um verslanir, og fékk einnig sjálfur margar flottar í kvöld, sem eiga bæði eftir að nýtast mér og skemmta. Ég mælti mér mót við gamlan vin í Kringlunni sem býr úti á landi og hitti líka fleira fólk sem ég þekki, svo það var ekki leiðinlegt að eltast við gjafirnar þessi jólin. Maturinn var vægast sagt frábær núna á aðfangadag, eins og flest jól og Gréta frænka var með okkur núna svo við vorum sjö saman í kvöld. Bróðir minn hann Elvar slapp með skrekkinn en það kviknaði í hárinu hans út frá kerti! Sem betur fer var það þó bara einn lokkur sem brann, því hann var fljótur að uppgötva hvað var að gerast! Jólin geta verið skrautleg stundum. Ég læt þessi orð duga að sinni og óska öllum gleðilegra jóla og farsæls komandi árs.

Tilhlökkun

Nú styttist óðfluga í að ég sameinist fjölskyldunni á ný í tvær æðislegar vikur (ég veit þær verða það!). Bara fjórir vinnudagar enn og þá get ég lagt í hann, yndislegt! Það er líklegt að ég muni koma aðeins við á Hólmavík, kannski í einn dag til að hitta ömmu og afa og vini og ættingja þar. Það er líka fínt að taka þennan langa akstur í tvem pörtum. Annars er það af mér að frétta að ég fór á þrælskemmtilegt og bragðgott jólahlaðborð á laugardaginn með vinnufélögunum úr Íslandssögu og fleirum. Eftir matinn var vel heppnað ball og mikið dansað og skrallað með góðu fólki. Maður að nafni Stefán var annar af tvemur sem spiluðu og sungu fyrir okkur en hann þekki ég ágætlega því hann vann við að keyra ruslabílinn á Ströndum þegar ég bjó þar, en er nú fluttur á Ísafjörð. Ég hef ekki orku til að skrifa meira í þetta sinn þó klukkan sé ekki margt því ég virðist vera búinn að næla mér í hálsbólgu í fyrsta sinn í langan langan tíma, en ég þakka lýsinu og C-vítamíninu hve vel mér hefur tekist að losna undan hálsbólgunum sem hrjáðu mig minnst þrisvar sinnum á ári áður en ég fór að vera duglegur að taka þessi efni. Það vantar bara upp á hreyfinguna hjá mér, þá væri ég komin í góð mál. En, nú leggst ég í rúmið og vona að ég verði orðinn ferskur á föstudaginn. Ég hlakka til að sjá ykkur öll, hafið það sem allra best vinir mínir.

Steinrotaðist

Lífið er skondið. Ég kom heim þreyttur eftir vinnu og ákvað að skella mér til Ísafjarðar og gera vel við mig á föstudagskvöldi. Fékk mér að borða á Thai Koon og svo ís á eftir í Hamraborginni og brunaði svo til baka. Miðstöðin var í botni hjá mér í þessum 12 stiga gaddi svo mér var hlýtt í bílnum, en í staðinn þurrkaði hún í mér augun og augnþurrkurinn hélt áfram eftir að ég var kominn heim. Ég hafði týnt augndropunum mínum svo ég ákvað að hlusta á þátt á Rás 2 í gegnum netið á meðan ég væri að jafna mig. Ég lagðist því upp í rúm með lokuð augun. Eftir það ætlaði ég að sjálfsögðu að rísa á fætur og gera eitthvað meira, enda klukkan ekki nema rúmlega níu. Það gerði ég líka en þá var kominn næsti dagur, dagurinn í dag! Þessi útvarpsþáttur steinrotaði mig greinilega svo ég svaf værum og löngum svefni til klukkan átta í morgun!

Ísóskrall

Nú gerðist það! Ég fór á djammið á Ísafirði um helgina, það fyrsta síðan ég flutti vestur í ágúst. Vinur minn var í stuði og vildi kíkja yfir á Ísafjörð á laugardaginn. Ég lét tilleiðast svo það voru opnaðir öllarar og kíkt í Edinborgarhúsið, sem er einn aðal staðurinn á svæðinu. Þar spiluðum við púl til að byrja með sem er mitt uppáhald, ekki síst þetta kvöld þar sem ég vann loksins leik fj****** hafi það! Þarna var einnig píluslagur í gangi svo það var hollara að vera ekki of nálægt, en engar áhyggjur þó, fólk var að reyna að hitta píluspjaldið, ekki hvort annað! Þarna var meira að segja fótboltaspil svo það leiddist engum. En er leið á kvöldið voru nú flestir komnir á dansgólfið eins og vera ber. Það hefur reyndar oft verið fjölmennara hér, er mér sagt, en jólahlaðborðatíminn er hafinn sem hafði sín áhrif svo að ansi margir voru á einu slíku þetta kvöld.

Sunnudagurinn var ekki svona skemmtilegur get ég sagt ykkur, bjórunum var líklega einum ofaukið, en ég slapp þó furðulegt nokk til baka til Suðureyrar fölur í framan og án... svo ég fari fínt í þetta, uppsala ! Eftir sveittan hádegis-þynnkuborgara hresstist ég smá, en kom þó engu í verk það sem eftir lifði helgi. Úff, ég verð að segja það að rjúkandi kaffibolli eða ískalt kók er bara alveg nóg fyrir mig... EN jæja, þetta var gaman! Skemmtilegt skrallið dró þó töluvert úr framkvæmdagleðinni hjá mér svo ég ákvað að fresta öllum tiltektum til næstu helgar, framtíðar mér til mikillar gleði.

Sjávarstuð

Nýliðin helgi var hressandi. Ég komst í mína fyrstu siglingu í vetur, en síðan ég kom hingað vestur hefur mig mikið langað til þess. Vinur minn sem er í björgunarsveitinni Björg hér á Suðureyri bauð mér að koma með í ferð á einum af björgunarbátunum en með í för var bróðir hans sem er líka í sveitinni, einn annar björgunarsveitarmaður og svo tveir bændur frá Botni sem er bærinn innst í Súgandafirði, en tilgangur siglingarinnar í þetta sinn var einmitt að skyggnast um eftir sauðfé sem gæti hafa orðið eftir frá því í leitunum í haust.

Reyndar byrjaði dagurinn hjá mér á því að ég þurfti að mæta í vinnuna frá 8-12 því það hafði verið svo mikill fiskmarningur eins og hann kallast, að það gafst ekki tími til að klára hann á föstudaginn. En hvað um það, ég náði smá dýfu í heita pottinum eftir vinnu áður en ég skellti mér með í bátsferðina. Siglt var út fjörðinn til norðurs og svo austurs alveg að Galtarvita nokkrum við heiðan himin. Það var auðvitað ægifagurt að sjá fjallgarðana frá hafinu og Súgandafjörðinn frá nýju sjónarhorni svo ég hóf að taka myndir í gríð og erg. Er ég var að smella af einni myndinni af fjallinu Gelti varð mér allt í einu snögg bumbult! Þarna fann ég i fyrsta sinn á ævinni fyrir sjóveiki, en þarna utan við fjörðinn var ágætis öldugangur þó að inni í honum væri á sama tíma spegilsléttur sjór að kalla. Það hefur heldur ekki hjálpað til að ég var nógu vitlaust til að skófla í mig piparkökum með mjólk rétt fyrir brottför, ekki gáfulegt það haha!

Ég jafnaði mig nú fljótt eftir að ég hætti að góna í myndavélina og horfði í staðinn á fasta punkta, sjóndeildarhringinn og strandlengjuna. Svo var ég orðinn það eiturhress er við snérum inn í fjörðinn að ég lagði í myndatökur á ný. Nú fórum við djúpt inn í fjörðinn en hann er afar grunnur á stórum svæðum, sérstaklega fyrir miðjunni, svo það varð að passa vel hvar siglt var. En um borð voru auðvitað menn sem þekkja svæðið inn og út og björgunarbáturinn vel búinn, með GPS korti og öllu, svo þetta var alveg skothelt. Ég fékk gott tækifæri til að sjá Norðureyrina (sem er beint á móti Suðureyri) bara nokkra metra frá strandlengjunni og svo aðeins innar voru selir á vappi. Er við komum að náttúrulegri höfn í Selárdal nokkrum stökk annar bóndinn frá borði og tók hindinn sinn með en hann vildi næla sér í smá hreyfingu og ganga heim að Botni. Sólin er víst ekki lengi á lofti svona seint í nóvembermánuði svo nú urðum við að fara að koma okkur til baka, en auk þess var byrjað að fjara. Við vorum allir kappklæddir, enda fimbulkuldi og meira að segja krap í sjónum, en fatnaðurinn hafði haldið á okkur hlýju fram að þessu. En nú hafði kuldaboli náð að naga í gegnum fatnaðinn um það leiti sem við komum inn í höfnina á Suðureyri. Ég hjálpaði svo fólkinu að ganga frá bátnum og þakkaði fyrir mig.

Fjörið þennan laugardag var ekki alveg búið því að um kvöldið fór ég með á körfuboltaleik þar sem öttu kappi KFÍ gegn Grindavík. Grindvíkingarnir unnu því miður ansi stórt þrátt fyrir harða baráttu KFÍ sem náði þó ansi mörgum stigum eins og lokatalan 94-122 sýnir. Alveg magnað að ég skuli vera að ræða um íþróttir, þetta er eitthvað nýtt hjá mér! En allavega, við héldum áfram stuðinu, fengum okkur að borða í Hamraborginni og spiluðum svo pool leiki í Edinborgarhúsinu og þar náði ég að bragða á einum jólabjór, þeim fyrsta á árinu og reyndar var þetta sá eini þetta kvöld því mig langaði bara aðeins að smakka.

Næsti mánuður verður frábær. Ég er nefninlega búinn að panta mér frí frá 20. desember til 6. janúar og er nú þegar byrjaður að telja niður dagana, því ég get ekki neitað því að ég hlakka til jólanna. Þá verður auk jólahaldsins sannarlega gert eitthvað skemmtilegt með fjölskyldu og vinum, alveg klárt mál. Sjáumst þá!

Glataður laugardagsmorgunn

Í síðustu viku ákvað ég að skjótast á bílnum til Reykjavíkur í smá fjölskylduheimsókn, enda var ég farinn að sakna hennar svolítið eftir nokkurra vikna fjarveru. Ég var þreyttur eftir vinnudaginn á föstudeginum svo ég ákvað að vakna bara snemma næsta morgun og aka af stað þá. Mér tókst að rífa mig á fætur um sjöleitið og var farinn af stað klukkan átta. Aksturinn gekk vel þrátt fyrir hálku og naglalaus vetrardekkin en mér brá nú heldur betur þegar ég stansaði á Hólmavík til að koma við í kaffi hjá ömmu minni og afa í föðurættinni. Mér varð nefninlega þar litið aftan á bílinn minn og sá þá að hægra afturljósið var mölbrotið, stuðarinn rispaður að ofanverðu og skotthlerinn beyglaður og sprunginn og ónýtur að öllum líkindum.

Einhver hefur greinilega ekið á bílinn minn á Suðureyri og stungið af, en ég vissi ekki af því fyrr en nú vegna þess að það er alltaf komið myrkur þegar ég er búinn í vinnunni og ég hafði gengið í vinnuna alla vikuna og ekki hreyft bílinn síðan á þriðjudaginn. Þann dag stóð snjómokstur yfir á bílaplaninu hjá okkur í ,,bragganum," eins og húsið mitt er kallað, og ég hafði því verið beðinn um að færa bílinn á meðan. Ég ók honum yfir á sjoppuplanið og lagði þar, en sjoppan er bara næsta hús við braggann. En svo liðu dagarnir og ég hafði ekki haft fyrir því að færa bílinn til baka, enda taldi ég hann jafn öruggan á sjoppuplaninu eins og hinu bílastæðinu, en það var heldur betur rangt mat hjá mér.

Frændi minn í Reykjavík sem vinnur við bílaréttingar skoðaði bílinn fyrir mig og taldi að viðgerð gæti farið í 400.000 kallinn á almennu verkstæði. Semsagt, ég er kominn með tjón upp á sömu upphæð og ég keypti bílinn á, og það grátlegasta er að ég var að ljúka við að borga hann aðeins sextán dögum áður en ég uppgötvaði tjónið. Frítíminn hefur verið svo lítill hjá mér að ég hafði enn ekki sett hann í kaskótryggingu, en það hafði sannarlega verið á döfinni næst þegar tryggingamálin hefðu náð athygli minni.

Ef sá eða sú sem ók á bílinn minn hefði verið heiðarlegur og tilkynnt áreksturinn þá hefði tryggingafélagið borgað og manneskjan aðeins þurft að greiða í kringum 15.000 kall í sjálfsábyrgð (eða svo er mér sagt) og ég hefði sloppið við viðgerðarkostnaðinn. En því miður var þetta óheiðarleg manneskja og ég sit því uppi með þetta tjón sem er jafn dýrt og upphæðin sem ég ætlaði að vera búinn að spara fram á vor. Þetta er svo grátlegt fyrir mig að ég hef sjaldan eða aldrei verið eins vonsvikinn og óhappið með bloggið sem eyddist óvart var bara grín miðað við þetta! Ég biðst afsökunar á öllum þessum harmakveinum undanfarið, hér er ég vanur að blogga á léttu nótunum, eins og ég er nú næstum alla daga, því að ég er búinn að vera mjög hamingjusamur undanfarin 6-7 ár eða svo. En hvað get ég sagt, það er erfitt að brosa þegar hálfur vetur sem átti að fara í að koma mér loksins á rétt ról fjárhagslega svo ég kæmist áhyggjulaus í skóla aftur er farinn í vaskinn.

Svo ég segi frá því skemmtilega úr helginni þá var auðvitað yndislegt að eyða tíma í bænum með fjölskyldunni og ég naut þess í botn þrátt fyrir langan akstur og stuttan tíma. Ég reddaði mér líka loksins nýjum síma svo nú er ég ekki lengur með sprungu yfir miðjum skjánum, ónýta rafhlöðu og símasamband sem dettur út í tíma og ótíma vegna þess að SIM kortið tollir ekki nógu vel í, heldur er ég kominn með þennan fína ,,snjallsíma" með snertiskjá sem kostaði ekki nema um sextán þúsund. Ég verð alveg lágmark að geta verið í símasambandi við mitt fólk svo þetta var bráðnauðsynleg fjárfesting!

Jamm, ég læt þetta duga í bili. Þetta er kannski leiðindamál, en þessi bíll skiptir mig samt engu máli í stóra samhenginu, svo ég verð að reyna að stappa í mig stálinu og vera jákvæður. Ég er jú við hestaheilsu og á góða að sem er alltaf það eina sem skiptir í raun máli. Eigið góðan dag öllsömul!

Urrandi pirrandi

Vá hvað ég er reiður núna. Ég er eyddi heilum klukkutíma í að skrifa bloggfærslu í kvöld, og ég var á lokametrunum að klára hana og vista. Ég hafði fengið frábæra hugmynd sem ég hlakkaði til að deila með ykkur! En nei, ég rakst í einhvern grábölvaðan takkaskratta einhversstaðar á lyklaborðinu og allt eyddist, öll vinnan fór í súginn bara si svona. Mikið er ég svekktur yfir þessu. Núna hef ég ekki tíma til að byrja upp á nýtt. Klukkan er orðin tíu og ég þarf að vakna hálf sjö á morgnana til að mæta í vinnu. Þannig að því miður, það verður engin bloggfærsla í þetta sinn. Andagiftin kemur hjá mér á nokkurra daga fresti og þá stekk ég í tölvuna og skrifa. Ég ætla upp í rúm núna að lesa svo ég sofni í góðu skapi, eins og ég er nú oftast í vinir mínir! Þessu varð ég samt að deila með ykkur því ég varð svo innilega vonsvikinn! Hafið það sem allra best og sofið rótt, í alla nótt!