Halló!

Mikið svakalega er ég nú orðinn lélegur bloggari, svona er þetta bara. En það er svona helst allt gott að frétta bara síðan síðast! Ég hef verið án alls þunglyndis og hress og kátur flesta daga, en ég vil meðal annars þakka það því að ég hef haldið áfram mínum daglegu göngutúrum alveg sleitulaust án þess að nokkurn tíman sleppa degi úr. Út fer ég sama hversu snælduvitlaust veður er úti, en ég klæði mig auðvitað bara betur eftir því sem veðrið er verra. En auðvitað fer ég yfirleitt í lengri göngur þegar það er blíðviðri! Ég geng aldrei styttra en 2 km á dag, en oftast geng ég aðeins lengra því ég er með það markmið að ná að lágmarki 100 km á mánuði. Til þess að svo megi verða þá þarf ég að meðaltali að ganga 3,333... km á dag, en ég hef nú farið létt með það, enda getur stöku göngutúr hjá mér farið yfir 10 kílómetrana og metið mitt undanfarið ár voru 23 km á einum degi þegar ég skrapp í smalamennsku þann 19. sept. 2020! Þegar ég sá fram á að ég þyrfti aðeins að herða mig agnarögn í göngutúrunum til að ná að ganga jafn langa vegalengd og Hringvegurinn (eða Þjóðvegur eitt) er á 12 mánuðum, tja, þá gerði ég einmitt það! Þessu markmiði náði ég með stæl því að á tímabilinu frá 1. febrúar 2020 til 31. janúar 2021 gekk ég samtals 1.329 km sem er 8 km lengra en Hringvegurinn sem er samtals 1.321 km langur eins og hann er í dag. Þetta er auðvitað bara tær, tær snilld!!!

Af öðrum hlutum að frétta þá náði ég þeim áfanga síðastliðið vor að ljúka við stúdentsprófið á félagsvísindabraut svo það var húllumhæ og útskrift um sumarið, en vegna Covid-19 skrattans þá munaði samt mjóu að ekki hefði verið hægt að halda útskriftina í raunheimum. Það slapp þó fyrir horn með því að fresta útskriftinni um eins og mánuð og með því að viðhafa fjöldatakmarkanir og fara eftir ítrustu sóttvarnarreglum og fjarlægðartakmörkunum. Ég gat af þessum sökum aðeins boðið tveimur gestum með mér í útskriftina og úr varð að Sunna og pabbi komu með mér á Krókinn í útskriftina og smá skrall og dekur eftirá. Aðrir gátu þó fylgst með í gegnum netútsendingu. Þetta nám er búið að vera svo mikil barátta hjá mér og það hefur tekið svo langan tíma að það lá við að ég brysti í grát í útskriftarsalnum rétt áður en ég tók við prófskírteininu mínu! En þetta tókst! Mér tókst þetta, 35 ára gömlum og nú eru mér allir vegir færir :)

Af öðrum fréttum þá er það að frétta að ég ákvað að hætta sem þrifamaður hjá Hólmadrangi og færa mig yfir í dagvinnu (á hreinsibandinu aðallega) með fríi um helgar og ég er yfirleitt bara að vinna frá 8-4 á daginn. Þetta er bara tær snilld og allt annað líf fyrir bæði mig og fjölskylduna og þetta hefur ekki breytt tekjunum hjá mér svo neinu nemur. Maður er auðvitað stálheppinn að búa á Íslandi á Covid tímum og eins og er þá er vírusinn í algjöru lágmarki hér á Fróni og helstu áhrifin (fyrir utan hertar sóttvarnarreglur, fjöldatakmarkanir og slíkt) eru þau að vegna hruns í sölu á rækju þá hafa komið regluleg vinnslustopp hjá Hólmadrangi en sem betur fer hefur atvinnuleysistryggingasjóður þá hlaupið undir bagga og borgað okkur laun þegar svo stendur á.

Nú ætlum við Sunna loksins að fara að taka húsið í gegn og t.d. erum við búin að panta bæði nýja eldhúsinnréttingu og nýtt rúm í Ikea og við erum bara að bíða eftir sendingunum með dótinu til að geta hafist handa við breytingarnar. Spennandi! Einnig höfum við verið að vinna í því að stöðva lekann í kjallarann undir eldhúsinu og svefnherberginu en við höfum t.d. verið að fylla hann að hluta með möl sem við ætlum svo að steypa yfir til að koma í veg fyrir grunnvatnsleka inn í kjallarann. Einnig hef ég með mikilli hjálp verið að laga pípulagnirnar þarna niðri svo neyðarkraninn til að skrufa fyrir vatnið inn á allt húsið lendi ekki undir þessari möl og steypu. Því miður kom líka í ljós að þegar við förum í sturtu þá seytlar einnig vatn inn í kjallarann í gegnum sprungu á veggnum svo við þurfum greinilega líka að lagfæra niðurfallið frá sturtunni. Svo erum við að vinna í músavörnum o.fl. en þetta er semsagt allt bara í bullandi vinnslu og meira um það síðar!

Við erum orðin tveggja bíla fjölskylda eftir að hafa lent í hrakningum með Trajetinn okkar í sumar sem leiddi til þess að við keyptum okkur varabíl, Benzjeppa, til að nota sem varabíl á meðan við værum að koma Trajetinum aftur í lag. Við ætluðum fyrst að selja Benzjeppann eftir að Trajetinn kæmist í lag, en við hættum við það og ákváðum að halda honum bara ef ske kynni að fleiri bilanir kæmu í ljós í framtíðinni, þá höfum við alltaf varabíl á meðan hinn bíllinn er í viðgerð!! Nú fer ég að hætta að skrifa í bili, þó á ég enn eftir að segja frá sumarferðalögum okkar fjölskyldunnar og svo mörgu fleiru, en ég læt þetta duga í bili. Takk fyrir að nenna að lesa þetta allt og lifið heil! ;)

Þunglyndi

Ég hef ekki verið alveg uppá mitt besta síðan um jólin en ég hef verið að prufa lyf við túrettinu mínu sem heitir Haldol. Lyfið hefur í raun þrælvirkað og kækirnir hafa svo gott sem horfið, en aukaverkanirnar virðast ætla að vera svo slæmar að þær eru verri en það góða sem ég fæ út úr þessum töflum. Ég hef fundið fyrir djúpu og stanslausu þunglyndi og deyfð og hugsa um það eitt að ég vilji bara sofa allan daginn, alveg frá því ég opna augun á morgnana þar til ég leggst í rúmið á kvöldin. Matarlystin hefur líka aukist svo ég er farinn að þyngjast líka sem ég má nú alls ekki við, en líklega leita ég í matinn því mér líður vel rétt á meðan ég borða. Áhugamál eins og spænskunámið hafa líka slokknað og ég er næstum hættur að fara út úr húsi (vetrarstormarnir hafa nú reyndar ekki hjálpað). Ég kvíði hverjum vinnudegi og finnst flest það sem mér fannst létt vera erfitt í dag, öll heimilisstörf og hvað eina. Þetta er alls ekki nógu gott svo ég er á leið til læknis á morgun í von um að hægt sé að stilla lyfið betur, ég fái nýtt lyf eða að ég hætti einfaldlega. Sem betur fer hef ég þrátt fyrir allt þetta náð að halda lágmarkseinbeitingu í tölfræðináminu mínu og ég hef náð að halda í við hina nemendurna í heimanáminu, sem mér finnst nú bara vera kraftaverk! Fyrsta kaflapróf af fjórum er svo núna á miðvikudaginn og ótrúlegt nokk þá er ég bara vongóður með það! Ég hef aðeins verið að fara í sund og reyna að ganga smá til að hressa mig við og það hefur hjálpað mikið. Fjölskyldan er líka auðvitað alltaf mikill gleðigjafi og það gengur bara vel hjá þeim öllum. En þetta er nóg mas í bili, meira síðar og hafið það gott kæra fólk!

Allt hið fínasta að frétta af mér, svona þannig lagað.

Komið þið sæl!

Ég er bara hress. Skólinn er búinn í bili hjá eilífðarstúdentinum og jólin hringja inn á morgun! Búið að ljúka við allt jólastússið, jólaþrifin og jólagjafakaup svo nú get ég loksins bara slakað á! Ég er svo sannarlega að gera það nú í kvöld með bjór í hönd! Ég hef nú lokið öllum fögum sem mig vantar til að fá stúdentshúfuna, nema bölvaðri tölfræðinni sem ég féll í núna í annað sinn. Þar með hef ég fallið um ellefu sinnum í stærðfræði á þessari grýttu braut minni til stúdentsprófsins. En fyrst ég á bara þennan eina tölfræðiáfanga eftir mun ég víst hafa allan heimsins tíma til að einbeita mér hundrað prósent að honum svo ég bara hlýt að ná loksins í vor. Stúdentinn framundan á vorönn 2020!

Verið þið sæl að sinni!

15. júlí 2007 byrjaði ég líklega á hinum mikla tímaþjófi - facebook!

Ég var að reyna að finna það á fésbókinni í dag hvenær ég byrjaði í henni, en uppgötvaði þá að allt í einu sýnir hún ekki lengur skráningardagsetninguna! Hvers vegna í ósköpunum? Það elsta sem ég gat samt fundið á veggnum mínum voru skilaboð frá Mist Rúnarsdóttur frá 25. júlí 2007 þar sem hún segir ,,Hey hey! Velkominn á þetta rugl.'' En ég hef lengi fundið hvernig facebook hefur lítið sem ekkert stuðlað að uppbyggilegum hlutum fyrir mig. Það sem facebook gerir fyrst og fremst fyrir mig er að sjúga frá mér allan tíma svo ég afkasti engu. Ég er með of mikinn athyglisbrest til að ráða við að hanga þarna dags daglega, svo að hér með ætla ég að forðast það eins og heitan eldinn að skoða þennan samskiptamiðil. Það er líklega best að kíkja bara einusinni í viku eða svo, bara rétt til að missa ekki af viðburðum, og til að kannski henda inn einni og einni mynd fyrir fjölskyldu og vini til að geta fylgst með manni. Svo þarf ég að hætta alveg á facebook í símanum og þá er ég góður. Gangi mér vel!

Sáttari við blog.is, Sindri mættur, og snjalli Benjamín!

Jæja, nú er ég búinn að læra hvernig á að setja gott færsluyfirlit á bloggið mitt, og eins og þið sjáið hér vinstra megin á síðunni þá er nú hægt að velja og lesa öll blogg sem ég hef skrifað frá upphafi, með því einfaldlega að velja þann mánuð og ár sem sem mér eða þér hugnast. Ég hef því ákveðið að halda áfram blogginu mínu hér. Samt ætla ég að hafa opin augun ef ég skyldi finna eitthvað flottara á netinu, en þá myndi ég helst vilja afrita allar gömlu færslurnar mínar héðan, yfir á hið hugsanlega nýja blogg.

Nú er yngsti bróðir minn, Sindri Snær, fluttur til Hólmavíkur og hefur hafið störf hjá Hólmadrangi. Hans fyrsti vinnudagur var föstudaginn 15. febrúar síðastliðinn og er hann hæstánægður með að vera mættur á svæðið! Við erum því orðnir þrír bræður af fjórum sem erum fluttir hingað til Hólmavíkur, og er það þá ekki bara málið að reyna að plata þann fjórða, Elvar Árna, til að koma líka? Haha!

Hann sonur minn, Benjamín Máni er klárari en sýnist! Um daginn (þegar ég var reyndar ekki heima) kom hann víst til móður sinnar og vildi fá að sjá Letibjörn (Grizzy and the Lemmings), en fékk neitun. Hvað gerði hann? Jú, hann vildi þá allt í einu setjast á koppinn til að pissa, sem hann hefur ekki verið of duglegur við að gera. Svo sagði hann „sjá Letibjörn,“ því við höfum gjarnan leyft honum að horfa þegar hann hefur verið dulegur á koppnum, haha! Þetta var svo heiðarleg tilraun til að snúa á reglurnar að Sunna varð bara að leyfa honum að horfa :)

Meira síðar (óreglulega samt)!

Mörg árin liðin.

Jæja, nú hef ég heldur betur verið latur við skrifin, sem var nú ekki ætlunin. En það er kannski að hluta til vegna þess að mig hefur mikið langað til að skipta um bloggsíðu vegna stórs galla við uppsetningu þessa að öðru leyti ágæta bloggvettvangs. Stóri gallinn er hvað það er erfitt að fletta í gegnum færslurnar t.d. í leit að einhverri ákveðinni færslu. Aðeins er hægt að fletta fram og til baka um eina síðu í senn, en ekki er gefinn möguleiki á því að smella á eitthvað ákveðið ár eða mánuð og finna þannig örskjótt það sem mig langar að endurlesa. Aðrar ástæður fyrir bloggleysinu eru tja, leti, framtaksleysi, skipulagsleysi (sem leiðir af sér tímaleysi!!!), tilkoma facebook (tímaþjófur), mikil vinna, bæði á vinnustaðnum sem og í heimilishaldinu og barnauppeldinu o.s.frv., o.s.frv! En vonandi stend ég nú á tímamótum fyrst ég er allt í einu að blaðra hér í fyrsta sinn í nokkur ár, vonandi verð ég duglegri við að lesa, skrifa, aprender mi español, safna peningum, léttast og fleira í þessum dúr á nýja árinu sem er nú handan við hornið. Það er aldrei að vita nema ég hendi hingað inn eftir áramót almenninlegri færslu þar sem ég mun renna yfir það helsta sem ég hef verið að gera þessi blogglausu ár, og hvað hefur drifið á daga mína nýlega. Einnig væri gaman að ræða markmið mín fyrir árið 2019 en það lang stærsta er auðvitað spænska, spænska, spænska!!! Nú skal ég verða talandi í henni, og það áður en ég fer til Kanarí í sumar með fjölskyldunni og tengdó og systkinum og systkinabörnum Sunnu. En meira um síðir! E.s. ég skrifaði hér með vélritun, ekki með tvem fingrum, framfarir, framfarir ;)

Barn á leiðinni :)

Draumurinn heldur áfram. Ég og Sunna erum að fara að eignast barn saman! Barnið er sett 26. september svo þetta er bara að fara að gerast. Við erum á fullu í undirbúningi og erum að verða búin að kaupa eða útvega okkur flest það sem ungabarn þarf á að halda. Meðgangan hefur gengið vel og barnið að öllum líkindum alheilbrigt, það vantar allavega ekki kraftinn í það miðað við spörkin sem ég hef fundið og séð þegar ég hef sett lófann á magann á Sunnu.

Þegar við fórum í sónarmyndatöku til að sjá hvort allt væri í lagi og til að vita kynið þá vildi barnið bara ekki sýna okkur neitt og passaði sig að snúa þannig alla skoðunina að ekkert sæist! Það er í góðu lagi mín vegna því ég vildi hvort eð er að kynið kæmi bara í ljós eftir fæðingu. Það sem sást og skiptir öllu máli er að það virðist ekkert ama að.

Við hlökkum ekki lítið til að barnið komi í heiminn og ég get sannarlega ímyndað mér að Sunna verði fegin þegar meðgangan er búin. Fyrst ég er búinn að eignast þessa yndislegu stjúpdóttur, hana Guðnýju Lilju, þá er mér alveg sama hvort barnið sé strákur eða stelpa, mig langar alveg jafnt í bæði, en áður en ég eignaðist hana vildi ég frekar eignast stelpu, enda á ég bara bræður. Meira seinna :)

Gleðilegt nýtt ár!

Þetta ár hefur verið yndislegt í alla staði og ætla ég að stikla á því helsta sem dreif á daga okkar frá því síðast er ég bloggaði. Ég og Sunna ferðuðumst mikið í vetur og í sumar á Vestfjörðum og Vesturlandi. Snemmsumars kíktum við í rómantíska ferð á Drangsnes og gistum í litlu gistiherbergi og fórum út að borða á Malarkaffi, auk þess að láta líða úr okkur í heitu pottunum í fjöruborðinu. Við kíktum í sumarbústað tengdafjölskyldu minnar við Skorradalsvatn og fórum líka í sumarbústað sem mamma og pabbi leigðu við Langavatn nálægt söluskálanum Baulu á Vesturlandi. Við lönduðum nokkrum fiskum af ýmsum tegundum í Skorradalsvatni, Langavatni og einnig í sjónum við Bolungarvík, ísafjörð, Suðureyri, Hólmavík og víðar.

Við fengum fjölskyldur okkar beggja í heimsókn vestur, fyrst mína (nema Elvar) í grenjandi rigningu, svo fjölskyldu Sunnu (nema Ívar) í fínasta veðri, en við gerðum ýmislegt skemmtilegt í bæði skiptin og létum veðrið ekki stöðva okkur mikið. Við fórum Vestfjarðahringinn tvisvar, fyrst bara við litla fjölskyldan og þá tjölduðum við í Bíldudal, svo með fjölskyldu Sunnu þegar þau komu til okkar. Þetta allt gerðum við þrátt fyrir að ég hafi ekki náð að kreista fram nema viku frí hjá Íslandssögu. Um Verslunarmannahelgina var mikið fjör líka en við kíktum að sjálfsögðu á mýrarboltamótið og á ókeypis tónleikana við brennuna. Þá helgi hitti ég nokkra góða vini frá Vogaskólaárunum (og fleiri), meðal annars á tjaldsvæðinu, en líka vini Sunnu sem voru þarna einnig um helgina. Við Sunna og Guðný skruppum líka á Suðureyri og tjölduðum þar í eina nótt með Pétri vini mínum og Erlu kærustu hans. Það var skrýtin tilfinning að tjalda þarna rétt við hliðina á bragganum sem ég bjó í aðeins nokkrum mánuðum fyrr áður en boltinn fór að rúlla og ég eignaðist kærustu og fór að leigja á Ísafirði og var allt í einu orðinn stjúpfaðir, allt á svo skömmum tíma. Þetta sannar svo vel að maður veit aldrei hvaða ævintýrum maður lendir í á morgun, lífið er afar spennandi, bara yndislegt! Ekki má gleyma öllum notalegu sundferðunum okkar í sumar, aðallega í Bolungarvík og á Suðureyri.

Við vorum orðin þreytt á kostnaðinum sem fylgdi því að búa á Ísafirði en vinna á Suðureyri með tilhreyrandi akstri, bensíneyðslu og tímaeyðslu. Þetta ýtti við okkur að leita að nýrri vinnu um vorið og sumarið. Því miður var ekki laust hentugt húsnæði fyrir okkur á Suðureyri á þessum tíma svo það var ekki möguleiki að búa þar. Í fyrstu ætluðum við að fá vinnu á Ísafirði, og ég var meira að segja kominn með starf þar, en einn daginn vorum við á rúntinum að velta fyrir okkur möguleikunum þegar Sunna sagði við mig eitthvað á þessa leið ,,Hvað með að flytja til Hólmavíkur? Þú talar svo oft um hvað þú saknir staðarins og vinnunnar þar og að þér hafi liðið svo vel þar.'' Þetta gladdi mig mjög því mér hafði aldrei dottið í hug að spyrja hana hvort henni litist á að flytja með mér þangað, því ég hélt að henni fyndist Hólmavík vera full lítill og einangraður staður, komandi frá Reykjavík, miðað við hvað Ísafjörður og nágrenni hefur upp á að bjóða. En fyrst hún var til í Hólmavík, þá varð ég sjálfur mjög spenntur að flytja þangað á ný. Ég dreif í því að hringja í gamla vinnustaðinn minn, Hólmadrang og sækja um vinnu þar fyrir okkur bæði og við sóttum um leiguíbúð og leikskólapláss. Allt varð að smella saman svo það yrði úr flutningunum. Okkur fannst biðin eftir svari um starfið engan endi ætla að taka, svo ég fór að hringja reglulega í Hólmadrang til að minna á okkur. Svo er við vorum einn daginn stödd í Hnífsdal á rúntinum kom hringingin, og við fengum störfin! Sem betur fer fengum við líka íbúð (í Skólabraut 16) og pláss á leikskólanum Lækjarbrekku fyrir Guðnýju og þá var aðeins eftir að pakka og flytja. Það var svosem ekkert aðeins, því við lögðum mikið á okkur til að koma öllu okkar dóti til Hólmavíkur og ókum mörgum sinnum á milli með fullan bíl og kerru af búslóð, jafnvel á virkum degi eftir vinnu, og vorum svo komin til baka vestur um nóttina og svo var mæting í vinnu snemma um morguninn.

Fljótlega eftir að við vorum flutt í leiguíbúðina á Skólabrautinni sáum við að við gætum ekki búið þar lengi, því það var bæði fúkkalykt og mygla þar, auk þess sem íbúðin var með úr sér gengnar innréttingar og hún var líka bara langt frá því að vera falleg. Það eina frábæra við hana var útsýnið yfir þorpið og Steingrímsfjörðinn út um gluggana. Við vorum vægast sagt svekkt því við höfðum rétt misst af draumaleiguíbúð í Lækjartúni 18. Á meðan við vorum með opin augun fyrir nýrri íbúð til að leigja eða kaupa fórum við í leitir og réttir í Staðardalnum fyrir frænda minn Harald á Stakkanesi og skemmtum við okkur öll mjög vel þá helgi. Haustið kom og veturinn en þá dró heldur betur til tíðinda hjá okkur því við fréttum af huggulegu gömlu húsi til sölu á Kópnesbraut 3b í hjarta gamla bæjarins á Hólmavík. Í fyrstu voru þetta aðeins draumórar hjá okkur því við vissum ekki hvað húseigendur vildu selja á og svo vissum við ekki hvort við fengjum lán hjá einhverjum bankanum eða hvort við ættum nóg fé til að greiða út þann hluta húsnæðisverðsins sem fengist ekki lánaður. Við fórum í greiðslumat hjá hagstæðasta bankanum og byrjuðum að gera tilboð í húsið. Svo bauðst okkar fólk til að lána okkur það sem myndi vanta uppá, og þegar við fengum húsið á viðráðanlegu verði þá réðum við okkur ekki af kæti.

Þetta er búið að vera draumi líkast og ég vil þakka öllum sem hafa hjálpað okkur að láta hann rætast. Við erum semsagt flutt í þetta yndislega hús sem bíður eftir okkur á Hólmavík þegar við keyrum heim frá Reykjavík eftir yndisleg jól og áramót hér fyrir sunnan. Nú læt ég staðar numið í bili og þakka fyrir góðar stundir á gamla árinu. Gleðilegt nýtt ár öll sömul :)

Páskafjör :)

Sælt veri fólkið. Ég er staddur í Reykjavíkinni í augnablikinu og hef það gott með fjölskyldunni en við Sunna ákváðum að kíkja suður um páskana. Því miður erum við í staðin að missa af Aldrei fór ég suður hátíðinni sem er um páskana á Ísafirði og ég hef aldrei komist á, en maður getur auðvitað ekki verið á tvem stöðum í einu! Við erum nokkuð ákveðin í að fara næst, og reyna þá að plata fjölskyldurnar okkar til að skella sér bara vestur þá og kíkja á fjörið! Það er alltaf notalegt að skreppa til Reykjavíkur og njóta þess sem borgin hefur upp á að bjóða, og yfirleitt er ég á fullu mest allan tímann að heimsækja vini og ættingja, já eða bara versla og fá mér svo eitthvað gott að borða. Þá fer ég yfirleitt á einhvern stað sem ekki er í boði þar sem ég bý, eins og t.d. KFC, namm haha! Það er annars mest lítið að frétta af mér, lífið er komið í nokkuð fastar skorður þarna fyrir vestan, sem er bara ágætt. Þegar vinnan er búin hjá okkur förum við mjög oft í sund og slökum á í heitu pottunum, svo er ýmislegt brallað um helgar, rúntað milli bæja, farið út að borða, kíkt niðrá höfn að dorga, farið í heimsóknir, í bíó, út á leikvöll fyrir stelpuna og fleira sem ég nenni nú ekki að telja upp núna. Svo leiðist okkur heldur ekki að taka bara huggulegt kvöld heima með DVD í spilaranum og snakki og svona! Okkur hlakkar mjög til sumarsins, enda hefur veturinn verið mjög snjóþungur og erfiður, með hverjum storminum á eftir öðrum. Það er aðeins farið að glitta í auða jörð á milli skaflanna og ég get ekki beðið eftir að við komumst í einhver ferðalög.

ALLT að gerast

Ég og Sunna erum flutt í eigin íbúð! Sá draumur rættist 28. febrúar og átti sér minna en viku aðdraganda. Þannig var að það var fiskileysi í vinnunni og afar lítið að gera svo ég ákvað að fara á stjá og byrja að leita að íbúð. Ég hélt að þetta myndi taka okkur minnst einhverjar vikur, en svo var ekki einusinni komið hádegi þegar Sunna hringdi í mig og sagðist líka hafa farið út að leita, og að hún væri búin að finna íbúð sem myndi losna um mánaðamótin. Fólk hér sem þekkir okkur er búið að vera ótrúlega hjálpsamt og bæði hjálpa okkur við flutninginn og að hjálpa okkur við að finna húsgögn í íbúðina. Það liggur við að íbúðin sé nú þegar komin með allt sem við þurfum og ég vil bara þakka öllum kærlega fyrir sem hafa hjálpað okkur.