Næsta stopp: Hólmavík

Nú er um að gera fyrir mig að pakka niður tölvunni strax eftir þessa færslu og vera búinn að pakka öllu öðru líka svo ég geti brunað til Hólmavíkur strax eftir vinnu á morgun. Hamingjudagarnir eru semsagt núna um helgina, alveg satt í þetta sinn!! Ég var þó sannarlega ekki kyrr um síðustu helgi þó ég hafi haldið að hamingjudagarnir á Hólmavík væru þá, heldur fór ég í 1209 km rúnt frá Sauðárkróki til Bíldudals í gegnum Patró og Tálknó, svo til Ísafjarðar og loks til baka á Krókinn með stoppi á Hólmavík.

Ég er alveg kominn á þá skoðun að Bíldudalur sé í fallegasta bæjarstæði á Vestfjörðum, ef ekki á landinu öllu. Þvílík fjallafegurð allt um kring, og skjólið sem fjöllin veita og hafið og fuglarnir, húsin og bara allt! Og þar verða mörg atvinnutækifæri í framtíðinni svo hver veit hvað gerist hjá manni. En þó held ég að það sé líklegra að ég haldi mig 100% við það að komast á Ísafjarðarsvæðið því að þar eru svo miklu fleiri möguleikar og bærinn auðvitað miklu stærri og minna einangraður (þó það hjálpi Bílddælingum reyndar mjög mikið að það sé áætlunarflug þaðan til Reykjavíkur, eins og er á Ísó).

Ég myndi svo segja að Ísafjörður sé í næst fallegasta bæjarstæðinu og bærinn sjálfur sá fallegasti að mínu mati! Þarna er allt til alls; lágvöruverðsverslun; sérverslanir; þjónusta af ýmsu tagi; bíó; menning (t.d. Aldrei fór ég suður!); gamall, gróinn og sjarmerandi miðbær; skólar á öllum menntunarstigum; góðar flugsamgöngur og malbik alla leið til Reykjavíkur (en reyndar brjálæðislega löng akstursleið, en ég hef gaman af því að keyra og svo er Hólmavík á miðri leið!) og veðursæld í skjóli fjallanna og alvöru snjór á veturna en ekki bara slydda!

Eini mínusinn við Ísó fyrir mig er að sundlaugin þarna er innilaug með bara einum litlum heitum potti og það er dýrt í sund, en  það er þó hægt að komast í flottari laug í Bolungarvík skilst mér, og svo er alveg frábær útisundlaug með þægilegum heitum pottum á Suðureyri sem er bara örstutt frá með bíl. Ég kom einmitt við á Suðureyri og skellti mér í pottana, en bærinn er sá eini sem hefur hitaveituvatn á Ísafjarðarsvæðinu.

Það verður svolítið erfitt að segja skilið við vinina sem ég hef eignast á Króknum og að þurfa að byrja á byrjuninni að kynnast fólki á nýjum stað. En þetta er þó mun léttara fyrir mig en flest annað fólk því að ég er einfari í eðli mínu og kann mjög vel við einveru annað veifið, ég meira að segja þarfnast hennar. Þó ég elski að eyða tímanum með fjölskyldunni og vinum mínum (og þeir skipta mig líka öllu máli í lífinu, bara svo það sé alveg klárt), og ég muni ávallt ferðast mikið til að hitta þá sem ég hef flutt í burtu frá, þá líður mér yfirleitt mjög vel einum í heilu dagana án félagslífs. Ég fæ mikið út úr félagsskap sem ég fæ á vinnustöðum og svo vindur sá félagsskapur alltaf upp á sig og færist út fyrir vinnustaðinn og áður en maður veit af er maður kominn með góða vini, hvar sem maður plantar sér niður.

En nú er nóg komið af pælingum í bili. Best að fara að pakka niður, það verður fjör á morgun. Allir að mæta á hamingjudaga um helgina, sjáumst þar.

Uss, kjáni ég

Hamingjudagarnir eru víst ekki næstu helgi heldur þar næstu helgi. Ég er alveg ótrúlega klár á dagatalið eða hitt þó heldur. En jæja, ég get beðið í viku. En það er svo gott veður að mig langar samt að fara eitthvert svo ég held að fyrst ég var svona ruglaður þá taki ég bara Vestfjarðahringinn í staðinn. Ég veit að það er alveg hrikalega dýrt og ég meira að segja hætti við það síðustu helgi vegna kostnaðar, það fer alveg 20 þúsund kall í bensíni í þetta enda eru þetta þúsund kílómetrar takk fyrir (Krókurinn - Vestfirðir - Krókurinn)... Eeen ég bara get ekki haldið aftur af mér lengur. Mig langaði mjög á Ísó í fyrra en komst ekki vegna peningaleysis svo ég skal komast þangað í sumar. Og ef heppnin er með fæ ég kannski vinnu þar í ágúst og þá get ég verið þarna endalaust.

Hamingjan framundan

Hamingjan sanna!! Nú eru Hamingjudagar á Hólmavík framundan næstu helgi og það verður gott að komast loksins aftur í heimsókn til Hólmavíkur, en skrítið að sjá ekkert hús í Höfðagotu 5. Búið er að rífa húsið en það varð ónýtt í brunanum þó það hafi ekki brunnið til kaldra kola. Svona er allt breytingum háð, eins og til dæmis það að það stefnir í að ég muni ekki flytja á Hólmavík aftur til að búa þar til frambúðar, eins og ég hélt að myndi gerast á endanum. Þess í stað er ég nú hér á Króknum að sækja um störf á Vestfjörðum en ég hef hingað til sótt um á Ísafirði og á Bíldudal en þar er mikil og spennandi uppbygging í gangi í áður deyjandi þorpi. Báðir staðirnir eru ægifagrir og ég er búinn að finna það loksins hjá sjálfum mér með dvöl minni hér á Króknum að ég vil helst hvergi annars staðar búa en á Vestfjörðum eða á Ströndum, þó ég hafi yfir engu að kvarta hér (nema laununum á vinnustaðnum mínum!). Þetta verður skemmtileg helgi og ég ætti að hafa efni á bensíninu yfir á Strandirnar því mér hefur þótt ótrúlegt sé verið boðið yfirvinna í tvo daga í röð og það stefnir í þann þriðja á morgun. Ég er líka búinn að skrá bílferðirnar mínar á samferða.is sem ég er nýbúinn að uppgötva að er algjör snilld til að spara peninga og jafnvel fá skemmtilegan félagsskap í leiðinni. Ég var svo að lesa að Bíldudals grænar baunir eru haldnar helgina á eftir Hamingjudögunum svo það er alveg spurning að rúlla þangað þá, sérstaklega í ljósi þess að hátíðin sú er aðeins haldin annað hvert ár. Vill einhver koma með? En jæja, nú verð ég að fara að sofa, meira síðar.

Hress gestur og rafmagnsfjör!

Frábært, æðislegt. Loksins fékk ég gest , þann fyrsta úr fjölskyldunni síðan ég flutti hingað norður fyrir sex mánuðum. Og hann kom með ,,stæl!'' Bergþór Njáll mætti galvaskur með flugi klukkan sex að kvöldi á föstudaginn síðasta. Það munaði litlu að ég yrði of seinn að sækja hann því að Applausinn minn heldur áfram að plaga mig með fleiri og fleiri bilunum, rétt eins og hann viti að ég hyggist selja hann og að hann sé að reyna að koma í veg fyrir að fara til nýs eiganda. En ég vil ekki drepa fólk úr leiðindum sem hefur ekki áhuga á þessu bílaveseni sem er að gera mig gráhærðan svo að ég er búinn að setja þann pakka hérna neðst í færsluna, ég bara varð að fá útrás ! En allavega. Við áttum óborganlega helgi, við grilluðum saman, drukkum öl, rúntuðum um stórt svæði og gerðum margt fleira skemmtilegt. Á laugardaginn fórum við að Grettislaug en þar er afar fallegt. Þar eru brött og formfögur fjöll, bjarg skammt frá sem steypist út í sjó, Drangey örstutt frá og mun tignarlegri en frá Króknum, hestar og önnur dýr á svæðinu og svo auðvitað laugarnar sjálfar (hin náttúrulega Grettislaug og Jarlslaug). Við fengum leyfi til að grilla á staðnum og fengum lánað grill, borð og allt og við grilluðum svínarif sem var auðvitað engin leið að borða nema með höndunum, sem var bara þægilegt. Svo eyddum við löngum tíma í laugunum sem voru vel heitar. Ég dýfði fæti í sjóinn en hann var allt of kaldur ennþá svona snemma í júní, ja ég lagði allavega ekki í þetta að sinni. Svo var haldið til baka á Krókinn (bíllinn hrökk í gang sem betur fer) og fengið sér smá öl. Sunnudagurinn fór aðallega í leti og stuttan útsýnisrúnt upp í skíðabrekkuna við Tindastól og svo meiri leti! En nú voru góð ráð dýr, bíllinn náði að afhlaða sig á örskömmum tíma á meðan við vorum inni og brósa vantaði far til baka út á flugvöll. Ég náði sem betur fer að hlaða geyiminn í nokkrar mínútur og svo tók ég sénsinn að skemma kannski hleðslutækið mitt (sem ég er nýbúinn að kaupa dýrum dómum) og ræsti bílinn með tækið ennþá tengt, og það tókst án skemmda svo að allt endaði vel og brósi komst út á völl í þessa pínulitlu flugvél sem þjónustar Krókinn (öfund!).

 

Varúð, ekki lesa lengra ef þér leiðist bílaröfl!

 

Þessa einu helgi sem Bergþór Njáll var í heimsókn fékk ég start frá þremur ólíkum manneskjum og ég fékk aðstöðu til að hlaða geyminn yfir nótt hjá þeirri fjórðu og kann ég öllum þökk fyrir. Stóra vandamálið með bílinn minn í dag er þetta rafmagnsvesen og ég veit aldrei hvenær bíllinn fer í gang og hvenær ekki. Til að bæta gráu ofan á svart þá er bilaður hitamælir sem á að sjá til þess að sprengihólfin fái rétta bensínblöndu við ræsingu eftir því hvort það er kalt eða heitt úti. Bíllinn fær því oft ranga blöndu og fer ekki í gang fyrr en kannski í annarri eða þriðju tilraun, en þá er ég oft búinn að klára af rafgeyminum og næ ekki að ræsa vélina. Vandamálið stafar af afhleðslu einhvers staðar í öllu rafkerfinu og ég er ráðalaus og hef ekki hugmynd um hvaða vír er að leka allri orkunni. Ég hef meðal annars aftengt allar hurða- og skottperur en það bætti málin ekkert, en það var ekki fyrr en ég hafði skipt um rafgeymi og vandamálið hvarf samt ekki sem ég varð 90% viss um að ég hefði rétt fyrir mér með að þetta væri afhleðsluvandi. Ég hafði alltaf aftengt gamla geyminn eftir hverja ökuferð eftir að ég sá að það að aftengja allar hurða- og skottperur virkaði ekki. Nú var nýji geymirinn kominn í svo ég hætti að aftengja eftir hvern akstur. En eins og fyrr segir var nýji geymirinn skyndilega hleðslulaus í fyrsta sinn á ögurstundu þegar ég var að verða of seinn að sækja Bergþór Njál. Á laugardaginn datt okkur brósa í hug að athuga hvort það væri nóg vatn á nýja geyminum... og við fórum að fikta í honum sem endaði með að núna er ég líklega búinn að skemma geyminn þannig að nú er ekki nóg með að bíllinn afhlaði geyminn ef geymirinn er tengdur við hann, geymirinn sjálfur er farinn að afhlaðast þó hann sé ótengdur, og gerir það bara tvöfalt hraðar tengdur. Nú verð ég semsagt að gefa bílnum start í hvert sinn sem ég þarf að nota hann (eða hlaða geyminn yfir nótt), og ég þori varla að slökkva á bílnum fyrr en ég er aftur kominn heim. Já, í stuttu máli verð ég að henda skrjóðnum á verkstæði og láta finna út úr þessu, (og skipta um öxulhosu og laga pústið, bæði nýbilað) og jafnvel kaupa nýjan geymi! Argh, ég er nýbúinn að þurfa að eyða tugum þúsunda í að láta hjólastilla bílinn (svo dekkin étist ekki upp), fara með hann í skoðun, láta laga erfiðan bensínleka, kaupa föt (sem hefur setið á hakanum síðan áður en ég fór í FB svo ég átti engin heil föt eftir og ég bara varð að versla!) og fara í nauðsynlega tannlæknaferð . Semsagt, von mín um að geta skipt um bíl er að verða að engu því að í stað þess að geta safnað uppí er ég kominn í mínus aftur og ég mun enda á núlli í gróða þegar ég sel þetta kvikyndi! Já, ég var of seinn að skipta.

Júní mættur!

Það er heldur betur orðið bongó núna. Það er farið að vera hlýtt dag eftir dag og snjórinn í fjöllunum bráðnar ógnar hratt þó af nógu sé að taka ennþá reyndar. Ég er búinn að ganga tvisvar á Molduxa, 706  metra fjall sem Sauðárkrókur stendur við (ásamt fjallinu Tindastóli, sem er mun frægara fjall og hærra) og ég er kominn með ferðasýki þó ég sé að reyna að halda aftur af mér eins og ég get til að halda í peningana. Margir vinir mínir eru nýbúnir í prófum og því eflaust ferðasjúkir líka svo ég er vongóður um að rekast á einhverja von bráðar. Við hengdum þorskshausa upp í hjalla til þurrkunar í síðasta sinn í dag í skreiðinni. Það var vissulega mjög forvitnilegt að prófa þessa vinnu og jafnvel gaman á köflum, sérstaklega í góðra manna hópi og í góðu veðri, en ekki á ég eftir að sakna þessarar vinnu að öðru leyti, enda er þetta þungavinna sem er unnin í alls kyns veðri (jafnvel snjóbyl) og maður er með slorið um sig allan, jafnvel í andlitinu. Ef ég hætti hjá Fisk þegar stoppið hefst, sem er lang líklegast, þá eru bara um fimm vikur eftir hjá mér og þá held ég á vit nýrra ævintýra, og satt best að segja þá veit ég enn ekki hvort ég enda á Ísafirði eins og mig langar mest til, eða ég sný aftur á Hólmavík, fer eitthvað allt annað eða fæ jafnvel aðra vinnu hér á Króknum og þá fer ég ekki fet! Þetta veltur allt á því hversu heppinn ég verð með að fá vinnu en ég er opinn fyrir flestu svo lengi sem ég er að vinna mig upp á við á einhvern hátt (eitthvað af þessu eða allt: betri laun, óskastaðsetning, húsnæði sem kostar ekki annan handlegginn, matur í hádeginu, kvöldskóli eða aðrir námsmöguleikar, lágvöruverðsverslun!) Ekki á morgun heldur hinn skrepp ég til Akureyrar í segulómskoðun en þá tekst vonandi að greina hvað er að hrjá mig í höndunum, en greiningarferlið er búið að taka ansi langan tíma. Svo lengi sem ég þrjóskast við en gefst ekki upp á heilbrigðiskerfinu þá hefst þetta á endanum og vonandi á þessu ári. Jæja, ég sé að ég er búinn að skrifa hér í belg og biðu án þess að hafa greinaskil á milli (já ég veit, leti! En ég bloggaði þó ) svo það er best að stoppa núna, ég hendi inn fleiru við tækifæri!

E.S. Ég var að lesa að Hermann Gunnarsson er látinn. Ég á eftir að sakna þess að heyra í honum eða sjá hann í fjölmiðlum. Hann var sannarlega frábær maður, hláturmildur og með hjartað á réttum stað og góð fyrirmynd á svo margan hátt. Mamma mín gerðist svo fræg í vetur að vera í þættinum hans á Bylgjunni í smá stund þar sem hún tók þátt í spurningakeppni ásamt annarri konu og stóð sig auðvitað með glæsibrag og ég get ímyndað mér að það hafi verið gaman að tala við Hemma í eigin persónu. Enginn getur komið í annars stað en allir hafa víst sinn tíma á jörðinni og hans spor á heiminn munu ekki hverfa sem betur fer.